فرزانه تسلیم آن چیزیست که لحظه‌ی حال برای او به ارمغان می‌آورد.
او می‌داند که بالاخره خواهد مرد
و به هیچ چیز وابستگی ندارد.
توهمی‌در ذهنش وجود ندارد
و مقاومتی در بدنش نیست...
او درباره‌ی عملش فکر نمی‌کند؛
اعمال او از مرکز وجودش جاری می‌شوند.
به گذشته‌اش نچسبیده،
پس هر لحظه برای مرگ* آماده است....
همانطور که دیگران پس از یک روز کاری سخت، برای خواب!
------------------------------
پ.ن.1: من فرزانه نیستم...!
پ.ن.2: از کتاب "تائو ت چینگ"، نوشته‌ی "لائو ت سه"
* مرگ می‌تونه مرگ هرچیزی باشه! مرگ برنامه‌ای که تو ذهنش داشته، مرگ یک رابطه، یا حتی مرگ خودش..